பாரக் ஒபாமா : இளம் வயதில் இவ்வளவு சவால்களா?
அமெரிக்காவில் கறுப்பினத்தவர் ஒருவர் அதிபராக வருவதென்பது அவ்வளவு சாதாரண விசயம் கிடையாது. அப்படி இருக்க, பாரக் ஒபாமா எப்படி அதிபர் ஆனார்? அவர் தன்னை அரசியலில் எப்படி முன்னிறுத்திக்கொண்டார்? அவர் பட்ட கஷ்டங்கள் என்னென்ன? வாருங்கள் அவரது வாழ்க்கையை அலசுவோம்.
ஒருவர் ஜெயித்தவுடன் தான் அவரைப் பற்றி நாம் தெரிந்துகொள்ள ஆரம்பிக்கிறோம். பெரும்பாலான நேரங்களில் நாம் அவர்களது கடந்த கால வாழ்க்கையைப் பற்றி ஆராய்வதே கிடையாது. ஆனால் ஒவ்வொரு வெற்றியாளரின் பின்னால் பெரிய புரட்சிகரமான கதைகள் இருக்கும். அவற்றை நாம் அறிந்துகொள்ளும் போது அவர்களது நிகழ்கால நடவைக்கைகளுக்கான காரணத்தை அறிந்துகொள்ள முடியும். அந்த வகையில் அமெரிக்காவின் அதிபராக இருந்த பாரக் ஒபாமா அவர்களின் கடந்த கால வாழ்க்கை என்பது நாம் ஒவ்வொருவரும் கவனிக்க வேண்டிய ஒரு விசயம். அவர் அந்த மாபெரும் பதவியை பிடிப்பதற்கு எவ்வளவு விசயங்களை செய்திருக்கிறார் என்பது நம்மை மலைக்க வைக்கும். உங்களை கடந்த காலத்திற்கு அழைத்து செல்கிறேன் வாருங்கள்.
பராக் ஹுசைன் ஒபாமா II
பராக் ஹுசைன் ஒபாமா II ஆகஸ்ட் 4, 1961 அன்று ஹவாயில் பிறந்தார். ஒபாமாவின் அம்மா கன்சாஸைச் சேர்ந்த வெள்ளை அமெரிக்கரான ஆன் டன்ஹாம் மற்றும் அமெரிக்காவில் படிக்கும் ஒரு கருப்பு கென்ய பராக் ஒபாமா சீனியர் [ஒபாமாவின் தந்தை] என்பவரை ஹவாய் பல்கலைக்கழகத்தில் படிக்கும் போது சந்தித்தார். பின்னர் இருவரும் திருமணம் செய்துகொண்டார்கள். ஒபாமாவின் தந்தை இரண்டு வயதாக இருந்தபோது குடும்பத்தை விட்டு வெளியேறினார். ஹார்வேர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் மேற்படிப்பை முடித்த அவர் கென்யாவுக்கு திரும்பினார். இவர்கள் இருவரும் விவாகரத்து செய்துகொண்ட பிறகு, ஒபாமாவின் அம்மா ஹவாய் பல்கலைக்கழகத்தில் படிக்க வந்த இந்தோனீசியாவை சேர்ந்த லோலோ சூட்டோரோ என்ற மாணவரை மறு திருமணம் செய்துகொண்டார். கென்யாவுக்கு சென்ற ஒபாமாவின் அப்பா 19 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு ஒரு வாகன விபத்தில் இறந்ததாக தெரியவருகிறது. இந்த காலகட்டங்களில் ஒபாமா தனது ஆறு முதல் பத்து வயது வரை, இந்தோனேசியாவில் தனது தாய் மற்றும் இரண்டாம் தந்தையுடன் ஆகியோருடன் வசித்து வந்தார், அங்கு அவர் கத்தோலிக்க மற்றும் முஸ்லீம் பள்ளிகளில் பயின்றார்.
“நான் இந்தோனீசிய குழந்தை மற்றும் ஒரு ஹவாய் குழந்தை மற்றும் ஒரு கருப்பு குழந்தை மற்றும் ஒரு வெள்ளை குழந்தையாக வளர்ந்தேன்” என நினைவு கூறுகிறார் ஒபாமா
ஒபாமாவின் தாய், ஒபாமாவின் கல்வியில் பெரிய அக்கறை கொண்டிருந்தார். இனியும் இந்தோனீசியாவில் ஒபாமா இருந்தால் கல்வியில் பின்னடைவு ஏற்படும் என கருதிய அவர் தனது தந்தை – தாயிடம் ஒபாமாவை அனுப்பினார். இதன் மூலமாக ஹவாயில் உள்ள புகழ்பெற்ற புனாஹூ பள்ளியில் படிக்க வாய்ப்பினை பெற்றார் ஒபாமா. தனது தாத்தா – பாட்டியிடம் இருந்து படித்து வந்தபோது ஒபாமா சிறந்த மாணவர் இல்லை என்பதை அவரே ஒப்புக்கொண்டுள்ளார். அதேபோல, கூடைப்பந்தாட்டத்தில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார் ஒபாமா. அந்த காலகட்டங்களில் தனக்கு தவறான மருந்துகள் பயன்பாடு மற்றும் ஆல்கஹால் பயன்பாடு இருந்ததாக ஒபாமாவே ஒப்புக்கொள்கிறார். ஆனால், ஒபாமாவின் தாத்தா – பாட்டி மத நம்பிக்கைகளில் ஈடுபாடு கொண்டவர்களாக இல்லாதபடியால் இவருக்கும் அந்த தாக்கம் இல்லை.
“பள்ளிகளில் சிறப்பாக படிக்காத பலர் மேற்படிப்பில் சிறந்து விளங்கியுள்ளார்கள்”
பாரக் ஒபாமாவின் அம்மா, ஒபாமாவிற்கு ஒரு கறுப்பின பிள்ளையாக வளர்வதற்கு தேவியான உந்து சக்தியை தந்துகொண்டே இருந்தார். அவர் அது பற்றி தனது மகனிடம் அதிக நேரங்களில் பேசி இருக்கிறார். சொந்த தந்தை இல்லை, அம்மாவும் 1995 இல் இறந்து போனார், ஆகவே ஒபாமாவிற்கு ஆதரவாகவோ அல்லது ஒபாமா பின்பற்றி வளர்வதற்கோ யாரும் இல்லாத சூழலில் தான் வளர்ந்தார். ஒபாமா இருந்த ஹவாய் பகுதியில் பலதரப்பட்ட மக்கள் வசித்து வந்தார்கள். அங்கே கறுப்பின மக்களின் அளவு குறைவாகவே இருந்தது. ஒபாமா பின்னாளில் நினைவு கூறுகிறார் ‘நான் அமெரிக்காவில் ஒரு கறுப்பின பிள்ளையாகவே வளர முயற்சி செய்தேன். என் தோற்றத்தை தாண்டி, என்னைச் சுற்றியுள்ள எவருக்கும் இதன் அர்த்தம் சரியாகத் தெரியவில்லை” என்றார்.
ஒபாமா கல்லூரி படிப்பிற்காக ஹவாயை விட்டு வெளியேறினார், முதலில் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் உள்ள ஆக்ஸிடெண்டல் கல்லூரியில் தனது படிப்பை துவங்கினார். பின்னர் நியூயார்க் நகரத்தில் உள்ள கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தார். அவர் அரசியல் மற்றும் சர்வதேச விவகாரங்களைப் பற்றி ஆழமாகவும் பரவலாகவும் படித்தார். 1983 Political Science இல் பட்டம் பெற்றார். நியூயார்க்கில் ஒரு ஆராய்ச்சியாளராக கூடுதல் வருடம் கழித்த பின்னர் உலகளாவிய வணிக ஆலோசனை நிறுவனமான பிசினஸ் இன்டர்நேஷனல் குழுமத்துடன் இணைந்தார். அங்கே சிகாகோவின் ஏழை மற்றும் கறுப்பின மக்கள் அதிகமிருக்கும் தெற்குப் பகுதியில் சமூக அமைப்பாளராக பணியாற்றுவதற்கான வாய்ப்பை ஒபாமா ஏற்றுக்கொண்டார். இந்த பணி வாய்ப்பிற்கு பிறகு தான் ஆப்பிரிக்க அமெரிக்க மக்களின் சமூக பிரச்சனைகளை அவர் ஆழமாக புரிந்துகொள்ள ஆரம்பித்தார்.
ஒரு அமைப்பாளராக ஒபாமாவின் முக்கிய பணி தேவாலய நிதியுதவி கொண்ட வளரும் சமூகங்கள் திட்டத்தைத் தொடங்குவது மற்றும் மோசமாக நடத்தப்படும் பொது வீட்டுவசதி வாரியத்தின் அலட்சியப்போக்கை சரி செய்திட அங்குள்ளவர்களை ஒருங்கிணைத்து சிகாகோவின் நகர மண்டபத்திற்கு அழுத்தம் கொடுப்பதும் ஆகும். அவரது முயற்சிகள் சில வெற்றிகளை தந்தன. ஆனால் ஒரு சிக்கலான நகர அதிகாரத்துவத்தை எதிர்கொண்டு, “சட்டப் பட்டம் இல்லாமல் இங்கு என்னால் காரியங்களைச் செய்ய முடியாது” என அவர் கருதினார். சட்ட படிப்பை படிக்க ஆரம்பித்தார். 1988 ஆம் ஆண்டில், ஒபாமா ஹார்வர்ட் சட்டப் பள்ளியில் சேர்ந்தார், அங்கு அவர் ஒரு மாணவராக சிறந்து விளங்கினார்.
ஹார்வர்டில் தனது முதல் வருடத்திற்குப் பிறகு சிகாகோவின் சிட்லி மற்றும் ஆஸ்டின் சட்ட நிறுவனத்தில் கோடைகால பயிற்சி வேலைவாய்ப்பில், ஒபாமா ஒரு தெற்கை பூர்வீகமாகக் கொண்ட மற்றும் பிரின்ஸ்டன் பல்கலைக்கழக மற்றும் ஹார்வர்ட் சட்டப் பள்ளி பட்டதாரி மாணவியான மிச்சேல்ராபின்சனைச் சந்தித்தார். அவர் காதலில் விழுந்தார். நான்கு வருடங்களுக்கு பிறகு 1992 இல் திருமணம் செய்து கொண்டனர். ஒபாமாக்கள் சிகாகோவின் நடுத்தர வர்க்க மக்கள் குடியிருந்த ஹைட் பார்க் பக்கத்தில் குடியேறினார்கள், அங்கு அவர்களின் முதல் மகள் மாலியா ஆன், 1998 இல் பிறந்தார், அவர்களின் இரண்டாவது மகள் நடாஷா 2001 இல் பிறந்தார்.
1992 இல் கறுப்பின மக்களின் வாக்கு சதவிகிதத்தை அதிகரிக்கும் நோக்கத்திலான Illinois Project Vote என்ற இயக்கத்தை வெற்றிகரமாக நடத்தினார் ஒபாமா. பின்னர், Miner, Barnhill and Galland என்ற நிறுவனத்தில் சிவில் உரிமைகள் தொடர்பான வழக்கறிஞராகவும் சிகாகோ பல்கலைக்கழக சட்டப் பள்ளியில் விரிவுரையாளராகவும் பதவிகளை வகித்தார். தனது மாவட்ட மாநில செனட்டர் ஆலிஸ் பால்மர் காங்கிரஸில் போட்டியிட முடிவு செய்த பின்னர் 1996 இல் தனது முதல் பிரச்சாரத்தை ஒபாமா அவருக்காக தொடங்கினார். பால்மரின் ஆதரவுடன், இல்லினாய்ஸ் சட்டமன்றத்தில் அவருக்கு பதிலாக ஒபாமா தனது வேட்புமனுவை தாக்கல் செய்தார். பால்மரின் காங்கிரஸ் பிரச்சாரம் தடுமாறியபோது, மறுதேர்தல் கோர முடிவு செய்தார் பால்மர். மேலும் பால்மரின் அவரது பெயர் வாக்குச்சீட்டில் இருந்து விலக்கப்பட்ட பின்னர் எளிதாக ஒபாமா தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
ஆரம்பத்தில் சட்டமன்றத்தில் ஒபாமாவிற்கு போதிய ஆதரவு கிடைக்கவில்லை. அதற்கு மிக முக்கியக் காரணம், அவர் பால்மருக்கு எதிராக சூழ்ச்சி செய்து வெற்றி பெற்றுவிட்டார் என சக கறுப்பின உறுப்பினர்களே கருதியது தான். இருந்தாலும் கூட, ஒபாமா இரண்டு பக்கமிருக்கும் கட்சி உறுப்பினர்களிடமும் நல்லுறவை ஏற்படுத்திக்கொண்டார். சிகாகோவைச் சேர்ந்த மற்றொரு ஆப்பிரிக்க அமெரிக்க செனட்டரான செனட் ஜனநாயகத் தலைவர் எமில் ஜோன்ஸ் ஜூனியரை ஒரு வழிகாட்டியாக எடுத்துக்கொண்டார் ஒபாமா. ஒபாமா தனது கட்சி சிறுபான்மையினராக இருந்தபோது கூட பிரச்சார நிதி சீர்திருத்தம் மற்றும் குற்றச் சட்டங்களை இயற்ற முடிந்தது, மேலும் 2002 க்குப் பிறகு, ஜனநாயகக் கட்சியினர் செனட்டின் கட்டுப்பாட்டை வென்றபோது, அவர் பரவலான பிரச்சினைகளில் ஒரு முன்னணி சட்டமன்ற உறுப்பினரானார், கிட்டத்தட்ட 300 மசோதாக்களை நிறைவேற்றினார் குழந்தைகள், வயதானவர்கள், தொழிலாளர் சங்கங்கள் மற்றும் ஏழைகளுக்கு உதவுவதை நோக்கமாகக் கொண்ட மசோதாக்கள் அவை.
அரசியலில் ஒபாமா செய்த மிகப்பெரிய தவறாக சொல்லப்படுவது 2000 ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்க பிரதிநிதி பாபி ரஷுக்கு எதிராக சவால் விட்டது தான். பாபி ரஷு பெரும் புகழ் மற்றும் மக்கள் ஆதரவு கொண்டவராக விளங்கினார். அப்போது அவருக்கு எதிராக சவால் விட்டதனால் ஒபாமா மக்களால் விமர்சிக்கப்பட்டார். அப்போது நடைபெற்ற தேர்தலில் 30% வித்தியாசத்தில் தோல்வி அடைந்தார்.
மாநில செனட்டிற்குத் திரும்பிய ஒபாமா, 2004 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்க செனட்க்கான ஒரு போட்டியைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார், பீட்டர் ஃபிட்ஸ்ஜெரால்ட், பிரபலமற்ற முதல் கால குடியரசுக் கட்சிக்காரர், மறுதேர்தலுக்கு போட்டியிட வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தார். அக்டோபர் 2002 இல், ஈராக் சர்வாதிகாரி சதாம் ஹுசைனை பதவி நீக்கம் செய்ய ஒரு போரைத் தொடங்க ஜனாதிபதி ஜார்ஜ் டபுள்யூ புஷ்ஷை அங்கீகரிக்கும் தீர்மானத்தை காங்கிரஸ் பரிசீலித்துக்கொண்டிருந்தபோது, ஒபாமா சிகாகோவில் நடந்த போர் எதிர்ப்பு பேரணியில் பேசினார். “நான் எல்லா போர்களையும் எதிர்க்கவில்லை,” என்று அவர் அறிவித்தார். “நான் எதிர்ப்பது ஒரு ஊமைப் போர். நான் எதிர்ப்பது ஒரு வெறித்தனமான போர். ” புஷ்ஷின் யுத்தக் கொள்கைகளுக்கு எதிராகப் பேசுவதன் மூலம், ஜனநாயக செனட் நியமனத்திற்கான மற்ற முன்னணி வேட்பாளர்களிடமிருந்தும், நியூயார்க்கின் ஹிலாரி ரோடம் கிளிண்டன், மாசசூசெட்ஸின் ஜான் கெர்ரி மற்றும் ஜான் எட்வர்ட்ஸ் உள்ளிட்ட ஜனாதிபதி அபிலாஷைகளைக் கொண்ட பெரும்பாலான செனட் ஜனநாயகக் கட்சியினரிடமிருந்தும் ஒபாமா தன்னை ஒதுக்கி வைத்தார். ஆரம்பத்தில் ஒபாமாவின் செல்வாக்கற்ற போர் எதிர்ப்பு நிலைப்பாடு இறுதியில் அவரது அரசியல் நன்மைக்காக செயல்பட்டது, ஏனெனில் காலப்போக்கில் போர் எதிர்பார்த்த அளவிற்க்கு விரும்பப்படவில்லை.
அந்த காலகட்டத்தில் வேட்பாளர்களுக்கு ஆலோசனை வழங்கிடும் டேவிட் ஆக்செல்ரோட் என்பவரின் அறிவுறுத்தலின் பேரில் போட்டியிட்டு சில வெற்றிகளை பெற்றார். பின்னர் குடியரசுக் கட்சியின் வேட்பாளர் ஜாக் ரியானுக்கு எதிராக தனது பொதுத் தேர்தல் பிரச்சாரத்தை முன்னெடுப்பதற்காக அவர் முயற்சி செய்தார். மாபெரும் பணக்காரராக விளங்கிய ஜாக் ரியான் விவாகரத்து குறித்த அவதூறான விசயங்கள் பகிரப்பட்டதன் விளைவாக தேர்தலில் இருந்து விலக வேண்டிய நிலை ஏற்பட்ட்டது. இதனால் எளிமையாக ஒபாமா தேர்தலில் வென்றார்.
2004 ஆம் ஆண்டின் ஒபாமாவின் மற்றொரு சிறப்பம்சமாக ஜனநாயக தேசிய மாநாட்டில் அவர் வெற்றிகரமாக உரையாற்றினார். “ஒரு தாராளவாத அமெரிக்கா மற்றும் பழமைவாத அமெரிக்கா இல்லை” என்று அவர் அறிவித்தார். “ஒரு அமெரிக்கா இருக்கிறது. ஒரு கருப்பு அமெரிக்கா மற்றும் வெள்ளை அமெரிக்கா மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்கா மற்றும் ஆசிய அமெரிக்கா இல்லை. யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் ஆஃப் அமெரிக்கா உள்ளது. ” ஒபாமா தனது உரையின் நம்பிக்கை மற்றும் ஒற்றுமை கருப்பொருள்களை “நம்பிக்கையின் துணிச்சல்” என்ற சொற்றொடருடன் இணைத்தார், அவர் இந்த புகழ்மிக்க வார்த்தைகளை ரெவரெண்ட் எரேமியா ரைட்டிடமிருந்து எடுத்துக்கொண்டார்.
அதன் பிறகு அமெரிக்க அரசியலில் தவிர்க்க முடியாத நபராக மாறிப்போனார் ஒபாமா. ஜனவரி 20, 2009 – ஜனவரி 20, 2017 வரை அமெரிக்க அதிபராக பதவியை அலங்கரித்தார் ஒபாமா. இவரது காலகட்டத்தில் பல்வேறு அமைதி ஒப்பங்கள், அமைதிக்கான நடவெடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டன.
எங்களது கட்டுரைகளை நீங்கள் தவறாமல் படிக்க விரும்பினால் பேஸ்புக் பக்கத்தை லைக் செய்து பின்தொடருங்கள். கூறவே வாட்ஸ்ஆப் பட்டனை அழுத்தி எங்களுடைய குரூப்பில் இணைத்துக்கொண்டு பதிவுகளை பெறுங்கள்
எழுதுவது எனக்கு பிடித்தமான செயல். சமூகத்தில் நடக்கின்ற நிகழ்வுகளின் மீதான என்னுடைய பார்வையையும் புரிதலையும் என் மக்களோடு என் மொழியில் பகிர வேண்டும் என்ற ஆவலால் உருவானதே இந்த இணையதளம். உங்களுடைய ஆதரவு கிட்டும் என நம்புகிறேன்! தமிழ் வாழ்க!
