மெசியாவின் காயங்கள் – தேடல்
கண்ணாடிச் சிறகுகள்
தாழ்ந்திருக்கும் நிலையில்
நெருங்கினால் பிடிபட்டுவிடும்
புட்டான் சூத்திரங்களோடு
வனம் இறங்கி நடந்தேன்.
கைநீட்டிக் கைநீட்டி
ஏமாற
காலத்தின் மனமாய்
நழுவிக்கொண்டே போயிற்று
உன் கனவு
திருவிழாக் கூட்டத்தில்
தெரிந்தவர் முகம் தேடி
மேலும் மேலும் தொலையும்
குழந்தையானேன்
இறுதியாகக் கைநீட்டி
ஏமாந்தவன் இப்புறத்தில்
பிடிக்குத் தப்பியுன்
யோனி வழியே
வெளியேறிய வண்ணத்துப் பூச்சி
அப்புறத்தில்.